Stan na dan Terazije

Stan na dan na Terazijama podrazumeva ponudu stanova i apartmana u centru, na području od ulica Sremske i Kraljice Natalije do ulice Kralja Milana i od Palate Albanija (početka Knez Mihailove ulice) do ulice Dragoslava Jovanovića, jer upravo taj prostor obuhvata trg Terazije.

Počeo je da se formira u prvoj polovini XIX veka, a zatim četrdesetih godina istog veka, knez Miloš Obrenović je naredio da se srpske zanatlije, naročito kovači i kazandžije, isele iz varoši u šancu, gde su bili izmešani sa turskim življem i da svoje kuće i radnje podignu na mestu današnjih Terazija. Ilija Čarapić (sin Vase Čarapića), koji je izvesno vreme bio predsednik Beogradske opštine, imao je poseban zadatak da ovim zanatlijama deli placeve na Terazijama. Ko god je pristao da ogradi svoj plac, dobijao bi ga besplatno.

O poreklu imena Terazije postoji nekoliko verzija, ali najverovatniju iznosi istoričar i književnik Milan Đ. Milićević: „Uvodeći vodu u varoš Beograd, Turci su duž zidanog vodovoda koji uzima vodu iz mokroluških izvora, na izvesnim daljinama zidali kule, na koje su cevima izvodili vodu da bi ona dobila viši potisak za svoj dalji tok“. Jedna od takvih kula bila je postavljena na mestu gde je sada Terazijska česma. Pošto su Turci te kule za vodu zvali terazije, ovaj trg je dobio naziv Terazije.

Postoji i druga, ređe zapisivana verzija koja kaže da su se na trgu nalazile velike trgovačke vage na kojima se roba koja se donosila na tržnice Beograda morala izmeriti – izvagati. Po detaljnom merenju, trgovci bi dobili “gradski pečat” na robu i tek tada su je mogli prodavati na gradskim pijacama. Turski naziv “terazije”, za klasičnu vagu sa tasovima, zadržao se do danas u srpskom jeziku, ali je poslužio i kao ime centralnog beogradskog trga.

Sve do polovine šezdesetih godina XIX veka na Terazijama su se nalazile uglavnom prizemne i jednospratne zgrade. Godine 1860. vodovodna kula je uklonjena i na njenom mestu je postavljena Terazijska česma u znak sećanja na kneza Miloša Obrenovića, koji je preminuo iste godine. Česma je prilikom prve rekonstrukcije trga, 1911. premeštena u Topčider, a ponovo vraćena na Terazije 1976. godine. Značajne promene učinjene su na Terazijama 1911 – 1912. godine, kada je trg potpuno preuređen. Sredinom trga postavljeni su kamene žardinjere u koje su posađeni šareni bokori cveća, a na delu prema današnjoj Nušićevoj ulici izgrađena je velika fontana.

Krajem XIX i u prvoj polovini XX veka, Terazije su bile centar društvenog života Beograda,  jer trg je bio svojevrstan produžetak prostora oko Starog dvora, podignutog u isto vreme.

Najpoznatiji hoteli, kafane i trgovinske radnje nalazile su se u ovom kraju grada. Od značajnijih objekata na Terazijama, treba pomenuti hotel „Pariz“, sagrađen oko 1870. na mestu gde je danas Bezistan. Srušen je prilikom rekonstrukcije trga 1948. godine, kada Terazije više manje, dobijaju izgled koji su zadržale sve do danas. Na mestu gde je danas „Dušanov grad“ bila je kafana „Kod zlatnog krsta“ u kojoj je 6. juna 1896. godine održana prva bioskopska predstava u Beogradu. Do hotela „Pariz“ bio je stari hotel „Kasina“, sagrađen oko 1860. godine, u kojem je 1918. kratko vreme zasedala Narodna skupština Srbije. Ovde su, do 1920. godine, priređivane predstave Narodnog pozorišta. Sadašnji hotel „Kasina“ sagrađen je na istom mestu 1922 godine.

Ipak, najupečatljivije, dominantno zdanje na Terazijama bio je i ostao hotel „Moskva“, sagrađen 1906. godine u stilu secesije, koji je svečano otvorio tadašnji kralj Srbije Petar I Karađorđević. Zanimljivo je što se u hotelu Moskva, tokom II svetskog rata, nalazio štab ozloglašenog nacističkog Gestapoa. Hotel „Moskva“ je podignut kao investicija ruskog osiguravajućeg društva „Rosija“. Zato se na centralnoj fasadi može još uvek videti u stilu secesije, reljefna kompozicija „Glorifikacija Rusije“, koja slavi privrednu i pomorsku moć Imperije.

Godine 1936. na temeljima starog, sagrađen je novi hotel „Balkan“, a na mestu male, ali vrlo popularne kafane „Albanija“ podignuta je 1938. godine istoimena palata, tada najviša zgrada na Balkanu, kojoj su se dolazili diviti posetioci iz svih delova Srbije i čitavog regiona. Pred Drugi svetski rat dovršena je i zgrada u kojoj je danas Pozorište na Terazijama.

Svoj definitivni oblik Terazije su dobile prilikom poslednje rekonstrukcije 1947. – 48. godine, kada su uklonjeni žardinjere, fontana kod Nušićeve i tramvajske šine. U znak sećanja na petoricu rodoljuba koje su nemački fašisti obesili na Terazijama 17. avgusta 1941. na uglu Trga Nikole Pašića i Terazija podignut je spomenik 1983. godine.

Terazije danas imaju ulogu glavnog tranzitnog „trga” u okviru kojeg se nalaze objekti od visokog državnog značaja, stambene zgrade, ustanove kulture, hoteli, ugostiteljski objekti, javni spomenici i parkovi. Terazije su poput Knez Mihailove ulice jedan od najstarijih i najpoznatijih gradskih ambijenata, gde se istorija i tradicija prepliću. Vrednosti nematerijalne baštine prepoznate su u kulturnim pojavama dugog trajanja, starim zanatima i kafanama, prvim hotelima, kao i pojavama proisteklim iz savremene istorije i zato je trg dobio status kulturnog dobra.

Trg Terazije koji se nastavlja ulicom Kralja Milana, neizbežna je tačka svih razgledanja srpske prestonice. Prosto nije moguće boraviti u Beogradu i ne proći barem nekoliko puto preko njega. Zato je i veoma popularan kod gostiju Beograda koji žele da iznajme stan na dan u ovom kraju.

Do skora je trebalo izdvojiti mnogo novca za luksuzan i kvalitetan smeštaj na Terazijama ili barem u tom delu grada. To se u poslednjih nekoliko godina značajno promenilo. Sada možete iznajmiti stan na dan na Terazijama, u najužem centru Beograda i uživati u potpunoj privatnosti i udobnom komforu.

Stan na dan na Terazijama možete izabrati iz naše kvalitetne ponude. Veoma smo ponosni na kvalitet i opremljenost stanova i apartmana u Knez Mihailovoj, koje nudimo po izuzetno povoljnijim uslovima i cenama. Naravno, podrazumeva se da smo na raspolaganju našim klijentima u svakom trenutku, svakog dana u nedelji, da bi primili rezervacije kao i da bi odgovorili na moguća pitanja i pružili svaku drugu pomoć u vezi smeštaja i prijatnijeg boravka naših gostiju u Beogradu.

Dom Narodne Skupštine, Stari dvor i trg Nikole Pašića  Izgradnja parlamenta – Naodne Skupštine trajala je veoma dugo, skoro 30 godina. Kamen temeljac položio je 27. avgusta 1907. godine kralj Srbije Petar I Karađorđević, ali je gradnja prekinuta izbijanjem Prvog svetskog rata. Nastavak radova nije otpočeo odmah nakon završetka rata, pa je zgrada dovrešna tek 1936. godine, a prvo zasedanje Narodne skupštine Kraljevine Jugoslavije u ovoj zgradi je održano 21. oktobra 1936. godine. Zgradu parlamenta je projektovao arhitekta Jovan Ilkić, koji je preminuo 1917. godine, ne dočekavši završetak izgradnje. Parlament je menjao ime, kako se i država menjala i naposletku postao Dom Narodne Skupštine Srbije.

Odmah preko puta ulice, uz Pionirski park i ulice Kralja Milana i Dragoslava Jovanovića, uzdiže se zdanje Starog dvora, palata srpske dinastije Obrenović, u kojoj je danas Skupština grada Beograda. Palata je podignuta između 1882. i 1884. godine, po projektu Aleksandra Bugarskog u maniru arhitekture akademizma XIX veka, s namerom da prevaziđe sve dotadašnje rezidencije srpskih vladara. Obe isorijski jako važne i izuzetne građevine, nalaze se u okviru trga Nikole Pašića, kao i lepo zdanje Muzeja istorije Jugoslavije, zgrada Doma sindiklata, interesantna fontana i konačno statua velikog srpskog političara, osnivača prve i prave Radikalne partije u Srbiji…

Trg Republike, je centralni trg Beograda koji je zamišljen odmah nakon rušenja Stambol kapije 1866. godine, ali osim zgrade Narodnog pozorišta na njemu nije građeno ništa, sve do podizanja spomenika knezu Mihailu, 1882. kada je počelo postepeno urbano formiranje ovog trga. Danas se osim velikih zgrada Narodnog pozorišta, Narodnog muzeja i spomenika knezu Mihajlu, kao i palate Reuniona (iz 1931. godine), na trgu nalazi pozorište Boško Buha i novoizgrađeni hotel Marriott. Poslednja rekonstrukcija trga Republike nije prošla slavno, te mnogi Beograđani smatraju da bi ovu novonastalu „klopku za sunce i kolevku za vetar” trebalo oplemeniti. Videćemo…

Skadarlija je deo Skadarske ulice koja se nalazi u strogom centru grada. Do 1872. godine zvala se Cigan mala, a zbog blizine Narodnog pozorišta bila je oduvek stecište glumaca, pesnika i drugih poznatih i nepoznatih umetnika. Bila je i ostala popločana turskom kaldrmom, a danas je jedan od simbola Beograda, sa mnoštvom tradicionalnih kafana sa izuzetnom ponudom jela i pića, u kojima često zasviraju tamburaši…

Park Kalemegdan, je najlepši i najveći beogradski park, ali istovremeno i najznačajniji kulturno -istorijski kompleks grada, u kojem dominira Beogradska tvrđava iznad ušća Save u Dunav. Naziv Kalemegdan potiče opet iz turskih vremena. U pitanju je složenica od dve reči „kale“ – tvrđava i „megdan“ ili mejdan – trg. Ovaj kraj je veoma dugo bio najvažniji deo grada, gde su živeli vladari i vlastela, dobro zaštićeni bedemima i vojnim garnizonom. Preuređenje područja u park otpočelo je 1867. godine, po naređenju kneza Mihaila Obrenovića. Na Kalemegdanu se pored mnogobrojnih zanimljivosti nalazi statua Pobednika – simbol Beograda, Vojni muzej, nekoliko izuzetnih crkava i Zoološki vrt, velika atrakcija za mlađe posetioce…

Savamala je četvrt u starom delu Beograda, odmah uz desnu obalu Save i staro rečno pristanište. Ime ovog interesantnog kraja Beograda ispod Brankovog mosta je nastalo kao složenica dve reči; Sava – mahala, odnosno naselje uz reku Savu. Od poćetka XIX veka to je bila trgovačka četvrt gde se skladištila i prodavala razna roba koja je u Beograd pristizala rekama. Nakon II svetskog rata potpuno zapušten i zaboravljen deo grada, poslednjih desetak godina postao je veoma važan činilac zabave i noćnog provboda mladih Beograđana i njihovih gostiju sa svih strana sveta. Klubovi i restorani koji su se tamo otvorili, osim veoma zanimljivog enterijera, nude atraktivnu celodnevnu zabavu…